We stonken uit ons mond, en niet zo’ klein beetje ook. Over het meer bij de camping keken we uit op een schouwspel dat de weergoden aan het opvoeren waren. Een schitterend onweer, dat niet onze kant op leek te komen. We telde regelmatig na een flits; een, twee… naar de donder bleef uit. Bij ons ten minste wel. Aan de andere kant van het meer moest dat wel anders zijn.
De knoflook-rookworst uit het openluchtmuseum van Ballenberg (what’s in a name) vulde onze monden met een verrukkelijke smaak, en met een niet te missen geur. Het museum was aangeraden door het meisje van het Zweedse VVV. Konden we wel een uur of drie a vier doorbrengen. Het werden er uiteindelijk bijna zes. Onze poging om het volledige park te bezichtigen mislukte heimelijk. Te veel, te groot…
Vandaag zou een rustige dag worden, een waterval bezoeken, beetje luieren, boekje erbij… fout fout fout, voor we het wisten gingen we volledig op in de diverse watervallen. We gingen van mooi naar mooier naar het mooist. Natuur kan oorverdovend en alles vernietigend zij. Dat blijken een aantal watervallen je goed te kunnen laten realiseren. De hele dag wisten ze uiteindelijk in beslag te nemen, en we genoten ons suf.
Vanavond, nadat we onszelf trakteerde op een originele Zwitserse kaasfondue, blijken de weergoden hun schouwspel ditmaal aan onze kant van het meer op te voeren. Voor het eerst regen… niet veel en ook maar heel even. We klagen niet, voor je het weet maken de weergoden er een avondvullend programma van…
