Er wordt te veel gezeikt op deze wereld en ik doe daar zelf aan mij, zo wist Martijn D. mij te vertellen. Het vorige verhaal (daar waar ik een poging deed om Ron B. volledig onderuit te schoffelen, maar onkruid vergaat nou eenmaal niet) deed ik daar namelijk net zo hard aan mee. En misschien heeft Martijn wel gelijk…
Dus… laten we eens kijken naar de positievere dingen in het leven. Wat gebeurt er zoal aan positiefs om mij heen?
-
Om te beginnen is broer M afgelopen weekend verhuisd. Sterker nog, hij heeft het voor elkaar gekregen om zelfs een dag eerder als gepland al de laatste spulletjes van Rotterdam Zuid naar Breda Noord te kunnen verslepen. Dat is mooi natuurlijk, nog mooier… het leverde ons een weekend op waarin we weer eens tijd hadden om in ons eigen huis te klussen. Daardoor hebben we nu bijna de klus in de keuken af! Een drie-werf hoera is hier zeker op z’n plaats 😉
-
Bij het stekken van de papyrus (twee stekjes in totaal) leken beide kindjes papyrus het levenslicht niet te mogen zien. Geen enkele vorm van leven leek er in de beide stukjes groen te willen blijven hangen. Een week of wat geleden bleek nummer één reeds de nodige wortelvorming te hebben ontwikkeld. Vanmorgenvroeg stak nummer twee definitief het kopje omhoog. Waar leven is is hoop!
Mochten verhalen verschenen in dit log in welke zin dan ook aanstootgevend zijn, dan wel een negatieve werking hebben op uw humeur, blijft u dan vooral schrijven.
