Wat heb ik een kolere weekend achter de rug zeg… begon afgelopen zaterdag al met het feit dat we voor de zoveelste keer last hadden van onze bovenburen. Opnieuw voor de 800.000ste keer stond de muziek weer eens loei en loei hard. Om helemaal gek van te worden. Waar je helemaal knettergek van wordt is dat je tot twee keer toe langs moet gaan om de muziek op een normaal niveau kan krijgen. Beetje jammer zeg maar…
Vervolgens komen we er zondagochtend achter dat de fiets van Patries voor de deur is gejat. Ook heel erg waardeloos moet ik zeggen! Wat wordt je daar kwaad van zeg… als je daar op je vroege zondagochtend achter komt.
Als klap op de vuurpijl gaat begin van de avond ook nog eens de muziek bij de bovenburen aan. Je zou op deze manier bijna blij zijn dat je weekend voorbij is en dat je weer gewoon lekker rustig aan het werk mag. Het is waardeloos… !
Voor de fiets is inmiddels aangifte gedaan (niet dat ik ook maar enig sinds het vermoeden heb dat het ooit iets zal gaan helpen) en voor de bovenburen ben ik bang moeten we binnenkort ook weer de politie moeten gaan inschakelen. Teleurstellend dat het dus kennelijk niet mogelijk is om gewoon relaxed met elkaar te leven zonder dat je elkaar overlast bezorgd.