OK, zoals twee blogs geleden al gemeld, installeerde ik vorige week de nieuwe NAS des huizes. Te weten; de DS211+ van Synology. De vorige NAS des huizes, de CH3SNAS van Conceptronic, heeft altijd naar volle tevredenheid gedraait. Echter na deze nieuwe NAS in gebruik te hebben genomen, voelt de oude toch wat spartaans aan.
Om te beginnen even een kijkje in de virtuele keuken. Inloggen gaat net als bij bijna iedere NAS via een webinterface. Echter heb ik nog nooit een webinterface als deze gezien. Volledig multi-tasking, en heel erg vol met opties.
Dit screenshot (klikken om te vergroten) toont even wat basis zaken. Zoals belasting van de processor + de hoeveelheid geheugen die in gebruik is. Inzicht in de hoeveelheid data die verstuurd en ontvangen wordt. En erg praktisch, als je klikt op één van deze grafiekjes, opent zich een vestertje met details. Heel erg praktisch als je snel wilt weten waar je NAS nou eigenlijk precies mee bezig is als je wat lampjes ziet knipperen.
Het heeft eigenlijk niet zo heel erg veel zin om alle opties te bespreken die er allemaal al standaard aanwezig zijn. Interessanter is het om even te doorlopen welke zaken ik zoal tegenaan liep bij het installeren. En met tegenaan lopen bedoel ik niet direct dat het negatief is, maar wel dat het mij opviel.
Plaatsen harde schijven
In de oude NAS zaten twee schijven in RAID 1 configuratie. Dit houdt in dat alle data op beide harde schijven wordt weggeschreven. Doel hiervan is tweeledig; 1. performance (lezen van een grote hoeveelheid data gaat sneller van twee schijven dan vanaf 1 schijf. 2. veiligheid, data staat ten slotte altijd op twee schijven opgeslagen. Mocht er ééntje crashen, dan kan heb je nummer twee nog beschikbaar.
Het idee was om exact dezelfde configuratie toe te gaan passen. Mijn hoop was daarbij dan ook dat het een kwestie zou zijn van schijven overplaatsen in de nieuwe NAS, en klaar is Kees. Voor de zekerheid had ik uiteraard wel even voor een backup gezorgd van alle data, je kan ten slotte nooit weten.
Deze voorzorgsmaatregelen bleken dan ook geen overbodige luxe. Bij het installeren worden vrijwel automatisch (je moet wel op OK klikken uiteraard) beide schijven geformatteerd. Met andere woorden, met een beetje pech was ik 2TB kwijt geweest aan data. Belangrijkste les: Maak dus altijd een backup!
Beveiligingscertificaten
Ik hou er toch van als e.e.a. veilig is uitgevoerd. Ik was dan ook positief verrast om te zien dat standaard alle verbindingen naar de NAS toe beveiligd opgezet kunnen worden. Sterker nog, je kan zelfs afdwingen dat er alleen maar veilige verbindingen worden gemaakt. Wordt ik blij van.
Bij de beveiliging wordt echter gebruik gemaakt van een certificaat dat gelijk alle sirenes in werking zet. Het certificaat is namelijk uitgegeven voor het domein synology.com (de website van de fabrikant). Uiteraard zit de NAS zelf niet achter dit domein, met als gevolg dat alle browsers denken dat je een onveilig certificaat in gebruik aan het nemen bent.
Mocht je hier tegenaan lopen, negeer alle meldingen, en voeg het certificaat toe aan de uitzonderingen lijst van je browser. Dit is een eenmalige actie, waarna je vervolgens van deze melding af bent. En vervolgens maakt je dus wel degelijk gebruik van een beveiligde verbinding.
Uitbreidingen
Tot slot nog even een laatste stukje functionaliteit waar ik erg van gecharmeerd ben, alhoewel ik nog niet ben toegekomen aan het uitproberen hiervan. Namelijk de mogelijkheid om de standaard functionaliteit uit te breiden. Dit gaat in de vorm van zogenaamde packages, die je kan downloaden en vervolgens kan installeren.
Zoals gezegd, ik ben hier zelf nog niet aan toe gekomen om uit te proberen. Echter staat er wel al één package op het lijstje om te gaan uitproberen, namelijk de VPN package. Hiermee moet het mogelijk zijn om de NAS ook als VPN server te gebruiken. Wellicht hierover later meer, zal eraan liggen hoe enthousiast ik hier uiteindelijk over ben 
.
