Vanmorgen vroeg was het dan eindelijk zo ver. Na een iet wat gebroken nacht van veel te weinig uurtjes slaap vertrooken we met z’n zessen vanuit ons hotel in Charlerois naar het nabij gelegen vliegveld. Koffer in overvloed aanwezig en de kofferbak van de twee taxis tot de nok toe vullend.
Over de vlucht niets dan goeds. Nadat onze tassen met de nodige moeite door de veiligheidscontrole wisten te komen, een fotostatief blijkt door de x-ray scanner als een levensbedreigend voorwerp over te kunnen komen, was het vlot instappen in het vliegtuig. De priority boarding zorgde ervoor dat er zelfs nog plaatsen beschikbaar waren bij e nooduitgang, waardoor mijn benen ook een goede vlucht waren gegund.
Door een heldere blauwe hemel, zonder een zuchtje aan turbulentie, vlogen we uiteindelijk in zo’n twee-en-een-half uur naar Faro, Portugal. Ondanks de soepele stijg- en landingskunsten van de piloot, kon er bij de passagiers geen applausje vanaf. Altijd jammer, blijft ten slotte toch het hoogtepunt van een vlucht 😉
Lokale tijd half negen stonden we met beide benen op de Portugese bodem. Temperatuur zo’n 20 graden, en deze zou in de loop van de dag verder stijgen. Na de huurauto opgehaald te hebben, op naar het huis… en wat voor een huis! Voor alle stellen een eigen slaapkamer met badkamer! Toegang tot het huis middels een toegangspoort die op afstand te bedienen is. En midden in de huge tuin, een eigen zwembad. Wauwie… ! Morgen zal ik e.e.a. aan moblogs plaatsen om een idee te geven van de luxe waar wij ons komende week in begeven.
Voor nu is het de hoogste tijd om te gaan slapen… we hebben allemaal ervaren hoe vermoeiend reizen in combinatie met te weinig slaap kan zijn…
