Het is weer eens zo ver… ongeveer één keer per jaar heb ik hier wel last van. Een beetje in ieder geval… dit jaar is het echt een feestje.
Afgelopen woensdagavond toen we in het theater zaten bij Peter Faber merkte ik al dat ik met mijn linkeroog zo af en toe niet helemaal scherp meer zag. Toen we eenmaal het theater uitkwamen was het overduidelijk, een flink ontstoken oog. Dus donderdagochtend kwam ik voor het eerst in jaren weer eens bij de huisarts.
Na ongeveer een uur wachten kon de dokter mij vertellen dat zij niets voor mij kon betekenen. Verkoudheid, maar dan op je ogen. Druppels helpen daar niet bij, dus… veel plezier ermee. Over een week moet het wel over zijn. Dus…
Nou veel plezier heb ik er inmiddels wel mee, want we zijn nou zo’n vier dagen verder… en m’n linkeroog gaat inmiddels best redelijk, maar nu kon ik vanmorgen m’n rechteroog niet openkrijgen. Hieronder even een fotootje van hoe m’n oog er nu uitziet.
Mooi rood doorlopen, en m’n ooglid goed opgezet.
Tip van de dag was het uitspoelen met camille thee, dus dat heb ik dan vanmorgen wel al gedaan. Of het helpt weet ik uiteraard nog niet, maar m’n oog voelt in ieder geval weer even een stukje schoner aan.
