Muzikaal 2013

Ik weet het, het waren weinig blogs dit jaar, het zat er op één of andere manier niet helemaal in. Druk met van alles en nog wat, zowel privé als zakelijk. Maar ondanks dat alles wilde ik toch even terug kijken naar het muzikale aspect van dit jaar. Want op muzikaal gebied was 2013 op één of andere manier een beetje vreemd jaar.

Om te beginnen heb ik mij verbaasd over dat er weinig vernieuwende muziek is uitgekomen. Weinig muziek waarvan ik ook het gevoel heb dat het op langere termijn de boeken in zal gaan als klassieker of iets dergelijks. Neem even als voorbeeld het Viva La Vida album van Coldplay een paar jaar geleden. Bij het horen van de eerste keer voelde iedereen direct aan dat dat een klassieker zou gaan worden. Over tien jaar kunnen natuurlijk pas pas echt terugkijken en zien of dat dan ook daadwerkelijk het geval is.

Persoonlijk ben ik dit jaar dus maar eens begonnen met wat achterstallig onderhoud. Zo waren op de een of andere manier The Editors nooit zo heel erg aan mij blijven plakken. Waarom niet? Geen idee. Gek genoeg staat de kerstplaat van Smith & Burrows (met Tom Smith, de voorman van de Editors) al wel een jaar of wat in de cd-kast. Maar nadat bij vrienden op een gegeven moment het album The Back Room op stond begreep ik wel dat ik iets had gemist. De fases werden uiteindelijk de volgende albums toegevoegd aan de cd-kast;

The Editors - The Back Room The Editors - And end has a start The Editors - In this light and on this evening The Editors - The weight of love

Het verdere muzikale onderhoud van dit jaar bestond verder uit de aanschaf albums of artiesten die hun sporen inmiddels ruimschoots verdient hebben, maar ondanks dat de cd-kast nog niet gehaald hadden. Wat te denken van Paul Simon’s album Graceland? Stond deze daadwerkelijk nog niet bij mij in de cd-kast? Het antwoord is een beschaamde ‘Nee’. Verder traden verzamelaars van Supertramp, John Lennon, Diana Ross (inclusief de nodige Suppremes) en Otis Redding toe tot de verzameling.

Paul Simon - Graceland Supertramp - The very best of John Lennon - The very best of Diana Ross - Greatest hits Otis Redding - The dock of the bay

Kijkend naar nieuwe albums , bracht Beady Eye met BE de opvolger van z’n debuut album uit. Liam Gallagher, je wellicht bekent als één van de twee broers die eeuwig ruzie hadden in Oasis, zei ooit dat hij met Beady Eye nog groter ging worden dan ze ooit met Oasis waren. Ondanks dat ik BE echt een leuk album vind (duidelijk hoorbare invloeden van The Beatles), zie ik deze profetie voorlopig nog even niet uitkomen ben ik bang.

Beady Eye - BE

Had ik dan verder helemaal geen nieuwe muzikale ontdekkingen? Zeker wel, een paar die mij zelfs best dierbaar zijn geworden.

Om te beginnen leerde ik dit jaar, tijdens een concert van Mark Knopfler in de Ziggodome, zangeres Ruth Moody kennen. Zij mocht die avond zowel het voorprogramma verzorgen, als de nodige vocale ondersteuning bieden tijdens het optreden van Mark Knopfler zelf. En daarbij liet zij een diepe indruk achter. Erg muzikaal + een schitterende stem. Op haar album These Wilder Things dat dit jaar uitkwam speelt Mark Knopfler zelfs één nummer mee en vind ik dan weer leuk. Ook laat zij een schitterende versie horen van Bruce Springsteen’s Dancing in the dark. Wat mij betreft dus een aanrader om eens een kans te geven.

Dan nog een album dat ik ook echt heel veel geluisterd heb dit jaar; An Awesome Wave van Alt-J Het album kwam al uit in 2012, dus ook hier is wellicht sprake van een licht stukje achterstallig onderhoud. Ook dit is echt een luisteralbum. Mooie melodiën, en niet altijd even grijpbaar, maar heel erg de moeite waard.

Alt-J - An awsome waveEen mooi verhaal, vind ik, is dat de toetsencombinatie Alt + J op een Apple computer het symbool Δ vormt. Oftewel Delta, wat verandering betekent in de wis- en natuurkunde. Het succes van de band vomde een belangrijke verandering in het leven van de bandleden, en zodoende kwamen ze aan deze naam.

Nick Cave & The bad seeds - Push the sky awayIn diverse muziekbladen is voor 2013 al aangegeven dat dit hét jaar is geweest van Nick Cave & The Bad Seeds. Het album Push The Sky Away werd eerder dit jaar uitgebracht, en heb ik inmiddels al een keer of wat geluisterd.

 Eerlijkheid gebied mij echter te zeggen dat ik er nog niet genoeg naar geluisterd heb om er al heel veel over te zeggen. Ondanks dat ik niet een grote liefhebber van Nick Cave ben, vind ik dit in ieder geval wel echt een bijzonder album.

Tot slot dan nog heel kort wat muzikale wensen voor 2014;

  1. Ik kan niet wachten op een nieuw album van Novastar. Ik weet niet of er wat in de planning ligt, maar ik zou er in ieder geval heel gelukkig van worden.
  2. Aangezien er inmiddels al in de studio aan gewerkt wordt, zou het zo maar kunnen dat Mark Knopfler in 2014 een nieuw album uit brengt. Ik ben heel benieuwd of dat opnieuw een dubbelaar gaat worden zoals Privateering in 2012.
  3. En als ik het goed begrepen heb, zou er een nieuw album van Ed Sheeran aan moeten komen. Daarvoor ben ik heel benieuwd of hij hetzelfde niveau weet te handhaven als van zijn debut album + (plus).
  4. Verder ben ik heel benieuwd naar een opvolger van Andy Burrow’s album Company. Geen idee of het erin zit, maar zou mooi zijn!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.