Net zo onwerkelijk als dat het is om opeens met je neus in de bergen te zitten, is het ook om weer met je beide benen op Nederlandse klei te staan. De tent hangt inmiddels te drogen in de kelder, de foto’s zijn we zelfs al aan het uitzoeken, en toch…
Toch doen we nog een goede poging om het vakantiegevoel nog even vast te houden. We zitten dan wel niet meer in de tent, we hebben danwel geen uitzicht meer op een mooi en groots meer, de lucht is dan misschien wel iets minder fris als die we de afgelopen twee weken in ons neus kregen…
Maar toch proberen we een klein beetje het vakantiegevoel vast te houden. Nog even lekker uitslapen, lekker langzaam wakker worden, kopje koffie erbij… we lezen nog lekker veel, proberen nog onze boeken uit te krijgen, want anders komt dat er waarschijnlijk niet meer van.
Overigens is het nou ook niet zo, dat ik om het vakantiegevoel vast te houden dit blogje op m’n MDA hebt getypt… er zijn natuurlijk grenzen 
.