Na op m’n vingers getikt te zijn door Martijn (zie: actie/reactie), even een kleine rectivicatie. Met mijn botte kop zag ik namelijk een groot aantal Halsbandparkieten (wie kent ze ten slotte niet) aan voor papagaaien. Stom, stom, stom… foutje, ik wist niet beter. Excuses daarvoor. Als tegenprestatie haal ik binnenkort het nodige parkietenvoer in huis om de beestjes door deze barre wintertijd door te helpen. Dat zal mij leren.
… maar dan nu verder met de log.
Wat is er een hoop gebeurt in korte tijd. Het lijkt erop dat het niet gezellig is geworden in Nederland. Van de week probeerden ze op ongeveer een kilometer afstand van m’n werk te voorkomen dat een stel idioten een pand opbliezen. De berichtgeving op de locale radio was spectaculair en maar liefst de hele dag lang. Sluipschutters lagen vanaf de ochtend al op de daken. Tanks zouden Den Haag worden binnen gereden… blauwe tanks om precies te zijn.
De uiteindelijke ontknoping was een stuk minder spectaculair als dat het totale tafereel zich tot dan toe ontwikkelde. Om te beginnen geen tanks. Waar het bericht van blauwe tanks precies vandaan is gekomen, weet niemand, maar tanks kwamen er niet. Wat traangas granaatjes, dat wel. Bij het naar binnen schieten van wat traangas granaten kwamen onze vermeende terroristen als hoestend en proestend naar buiten. Erg ingewikkeld was het niet om de mannen in te rekenen. Om nog voor een beetje spectakel te zorgen, schiet de speciale bijstands eenheid één van de twee in z’n schouder. Hadden we toch nog actie…