Het is vandaag donderdag 23 februari 2006, de ochtend komt langzaam op gang. Voordat m’n blote voeten onder het dekbed vandaan komen en ik de wekker uitzet, is het zeker een half uur verder. Van de vloerbedekking in de slaapkamer naar het laminaat in de huiskamer is een betreurenswaardige overstap. Laminaat is en blijft koud om te voelen.
Snel door naar de badkamer, na drie dagen, is het de hoogste tijd om het scheermes weer eens om een gunst te vragen. Het ontbijt bereiden in de keuken zorgt voor een ware shock, op de balkon reling ligt sneeuw. Het is niet veel, maar ieder vlokje is er eentje. En het leger van vlokjes heeft een lichte witte deken over de tuin van de onderburen geweven.
Na een frisse wandeling naar m’n werk, m’n fiets wil ten slotte niet meer, knarst de sneeuw voor zover dat er nog ligt, onder m’n schoenen. Oh ja, broer is jarig. Moet ik even bellen… zelf ook bijna jarig… verhuizing ook al bijna… er maalt het een en ander. Zal nog wel even doorgaan tot na de verhuizing…
