Een vreemde ervaring, dat dan weer wel, Patricia en Jos in een voetbalstadion. En dan niet voor één of andere workshop of beurs, of iets dergelijks… nee gewoon voor dat waar een voetbalstadion voor bedoeld is. Voetballen. 22 Voetballers, 1 scheidsrechter en twee lijnrechters. Je kent het wel; van TV.
Patries en vriendinnetje Goos hadden een tijdje geleden al afgesproken dat wij een keertje mee zouden gaan naar een wedstrijd van Sparta (voor de leken onder ons, die spelen in Rotterdam). Zo gezegd, zo gedaan, dus gisteren gingen wij mee naar het Kasteel (de naam van het Sparta Stadion).
We hadden mazzel, Sparta speelde tegen de nummer 1 van dit moment (moesten wij ons ook laten vertellen); PSV (en die komen dan weer uit Eindhoven, maar dat wisten we dan wel weer). En zo geschiedde twee helden, plus nog een paar minuten verlenging. Uitslag, 2-3, helaas, want wij waren voor Sparta, uiteraard.
Grootste verbazingen tijdens onze eerste voetbalwedstrijd ooit: PSV supporters maken een hoop lawaai 
. Maar ik kan niet anders zeggen als dat ze hun club wel steunen. Het kleine vak supporters is bijna geen moment stil geweest.
Tweede grote verbazing: Wat kunnen kleine kinderen op de schouder van hun vader, of op het stoeltje ernaast akelig fanatiek zijn.
Derde grote verbazing: Een grote hoeveelheid mensen gaat een paar minuten voor het eindsignaal al naar huis toe! Wat is dat nou weer? Je bent toch supporter of niet?
Anyway, ik ben bang dat het bijwonen van een wedstrijd mij niet direct volledig heeft omgetoverd tot een die-hard voetbal supporter. Sterker nog, ik ben bang dat ik zelfs geen die-soft voetbal supporter ben geworden. Maar dat het erg gezellig was voor een keertje… ja dat dan weer wel!
Erg koud ook trouwens… maar dan hadden we misschien beter een wedstrijd midden in de zomer kunnen uitkiezen 
.