Kent u die geinige Zweedse meubelwinkel met dat olijke geel? Wij ook! En alle pakketjes die je daarvan kan meeslepen ook. En dat dat heel veel pakketjes kunnen zijn, dat weten wij dus inmiddels ook. En dat het heel veel energie kost om 85.000 pakketjes mee vijf trappen op te slepen, dat weten we inmiddels dus ook!
Afgelopen dinsdagavond, vlak nadat wij met moeite drie pakken tegels bij de Praxis konden lospeuteren, gingen wij vol goede moed naar de Ikea. Vriendinnetje P. had het geheel heel rooskleurig uitgetekend; even op en neer naar de Ikea, pakketjes inladen, en klaar is Kees. Hebben wij onze keuken klaar staan, kunnen we ermee aan de slag wanneer we willen.
Het klonk zo mooi, en zo vreselijk eenvoudig. Maar om te beginnen ben je bij de Ikea altijd veel langer bezig dan je zou willen. Normaal gesproken vindt ik dat niet eens zo’n echt heel groot probleem, maar als je al echt heel serieus moe bent, dan duurt dat dus net even een beetje veel te lang.
Voor het vervoer van alle pakketjes hadden we de auto van nettenbreijer.nl inclusief chauffeur gevraagd. Wat een super uitkomst. Alle 85.000 pakketjes gleden zo de auto in. Maar eenmaal terug aangekomen in Voorburg moesten dus ook al die pakketjes nog eens de auto uit, en vervolgens ook nog eens vijf trappen de portiek door om uiteindelijk ons huis binnengedragen te kunnen worden.
Je begrijp, één groot feest… want wie wil nou niet met een verkouden en vermoeide kop 100.000 treden op en neer gaan.
Om een kort verhaal lang te maken, de keuken is sinds dinsdagavond in huis. In 85.000 pakketjes wel te verstaan, en dan missen we nog een pakketje of 2 omdat die niet op voorraad waren. Geeft niets kunnen we hebben. De truc is nu dat die 85.000 pakketjes uiteindelijk tot één keer keuken in elkaar geknutseld moet zien te worden.
Voor wie niet precies weet op wat dat kan uitdraaien, hier even een stukje Youp van ’t Hek over hoe het hem verging met een stapelbed van Ikea 😉
