Bij het intikken van het woord “verjaardagsstress” zie ik pas wat voor een schitterend woord dit eigenlijk is. Tot twee keer toe een dubbele -s.
Maar goed, verjaardagsstress dus… want Steenderen.NET gaat eindelijk weer eens zijn en haar verjaardag vieren. Zijn in de zin van mijn persoon en haar in de zin van vriendinnetje P.
En ik (laat ik vooral voor mijzelf spreken) ben hier dus niet zo heel erg goed in. Tuurlijk weet ik dat het mega gezellig gaat worden. Tuurlijk ga ik de mooiste cadeaus krijgen (ik ben een heel lief jongetje geweest dit jaar). Tuurlijk ga ik gezoend worden door de mooiste vrouwen (inclusief grote zus, kleine zus moet helaas werken, en mijn moeder). Dus tuurlijk is het eigenlijk hartstikke leuke en gezellig allemaal.
Maar het voelt toch als een hele boel gedoe. Vriendinnetje P ziet er de absolute noodzaak van in dat de volledige zolder is geschrobt. En dat is wel zo leuk natuurlijk, want de zolder is net klaar met z’n volledige verbouwing en komt daarmee wel zo mooi uit de verf.
En de boodschappen… grote hoeveelheden boodschappen. Gisteren reden we met een kar vol cholesterol en korsakov de Jumbo uit. Het mooiste van Jumbo; voor de prijs hoef je het niet te laten. Maar het vrolijke duo, dat verdeeld was over twee grote boodschappentassen, moest wel weer mooi de trap op.
En dan had vriendinnetje P al nota bene de grootste hoeveelheden boodschappen een paar dagen eerder gedaan. U begrijpt… e.e.a. onterechte stress is het dat mij treft. Eigenlijk moet het feest gewoon maar gaan plaats vinden. Gezellig, met familie en vrienden… u kent het wel 
.