Vandaag stond in het teken van de grote oversteek. Niet over zee, maar wel over land. Vanuit onze bed & breakfast vertrokken we vanmorgen richting Dublin. Ter hoogte van Dublin namen we de snelweg richting Galway, om uiteindelijk door te rijden tot aan Clifden. Best nog een lange rit, zo’n 300 KM om precies te zijn.
De eerste 200 gingen volledig over de snelweg van oost naar west. Goede wegen, twee keer een tolweg voor een bedrag onder de 2 euro, en vooral heel prettig verkeer. In Ierland krijg je namelijk de ruimte om in te halen, geven mensen elkaar de ruimte om in te voegen, en ook om weer uit te voegen.
Het laatste stuk, zo ongeveer vanaf Galway, was zonder snelweg. Dat betekent; vooral heel veel over landelijke wegen, dwars door diverse dorpjes en plaatsjes die voor een stadje horen door te gaan. Nog belangrijker, vooral heel veel slingeren door de kronkelwegen van de Ierse bergen. Snel ga je niet, maar het uitzicht is met regelmaat adem benemend.
Eenmaal aangekomen in Clifden, een plaats die ons vanmorgen door onze bed & breakfast houder werd aangekondigd als een “lifely city”, kiezen we voor de zogenaamde sky road. Clifden ligt op de punt van een landtong in zee, en de sky road voert ons omhoog op de kustlijn, en geeft ons een schitterend uitzicht over de Atlantische oceaan. Gek idee; aan de andere kant van de oceaan, als je natuurlijk een klein beetje in de goede richting kijkt, ligt Amerika.
Halverwege de sky road, die in totaal een rondrit maakt van zo’n 11 km, buigen we af naar een onderliggende parallel weg. We zien diverse bordjes in deze richting staan die bed & breakfasts aankondigen. En aangezien het inmiddels een uurtje of 16.00 is geworden, kan het geen kwaad om een slaapplaats zeker te gaan stellen.
Nadat we een slaapplaats hebben gevonden, en een hapje hebben gegeten in het centrum van Clifden, volgen we nog een advies op van onze nieuwe bed & breakfast houder. Een aantal jaren geleden heeft hij een pad aangelegd richting de kliffen. Via het hek dat ons is aangewezen, lopen we het privé wandelpad af. Via de rotsen komen we uiteindelijk uit op een privé uitkijkpunt. Exclusief voor de gasten van deze B&B.
Zeker een uur kijken we onze ogen uit over de oceaan en de oneindige kustlijn. Terwijl de zon langzaam aan begint te dalen, doen we ons uiterste best om dolfijnen te spotten. Volgens de touristische informatie zou je die met een beetje mazzel in de baai moeten kunnen zien. Helaas laten de dolfijnen zich vanavond niet zien. Het kan het mooie uitzicht echter niet bederven.