Over week dan is het weer zover… Pinkpop. Het jaarlijks terugkerende festival ergens in het verre Limburg. Het festival met bier, modder, camperen en natuurlijk heel veel muziek… en vaak zelfs hele goede muziek. Jaarlijks weet de Pinkpop organisatie een lijst van artiesten te programmeren waar je u tegen zegt.
Neem bijvoorbeeld even dit jaar; Placebo, Kaiser chiefs, Nelly Furtado, Paul Weller, Bloodhound gang, Red Hot Chili Peppers, Franz Ferdinand, Keane, Skin, Nickelback… en dan noem ik nog niet eens de volledige programmering. Laten we eerlijk zijn, een indrukwekkende lijst met namen… en toch.
Toch heeft Pinkpop op de een of andere manier mijn hart nooit echt weten te stelen. Nooit heeft het festival mij dan ook maar één seconde doen twijfelen om af te reizen naar het Limburgs landschap. Waarom niet? Ik heb eigenlijk geen idee.
Is het te groot? Parkpop kan ik ook goed hebben, dus dat is het niet. Is het te ver… ze praten raar in Limburg, maar zo ver is het nou ook weer niet. Drie dagen zo’n festival, dat hoeft in ieder geval niet zo nodig… maar dan kan je er nog voor kiezen om 1 dag te gaan. De laatste dag, de maandag, staat standaard vol geprogrammeerd met grote namen.
En toch verheug ik me aanstaande maandag liever op het concert in Ahoy Rotterdam. Mark Knopfler staat daar voor inmiddels alweer de zoveelste keer een concert te geven. En toch blijf ik dat wel leuk vinden. Toch word ik daar wel heel blij van… loop ik daar wel warm voor.
Grap is overigens wel dat Mark Knopfler met Dire Straits in 1979 op Pinkpop stond… probleem was alleen dat ik toen me nog in een vloeibaar stadium bevond of zoiets. Dus die ene keer dat Pinkpop mij wellicht had kunnen overhalen om te komen, had toch nooit echt iets kunnen worden…
Wie weet wat er in de toekomst nog op Pinkpop geprogrammeerd wordt…