Over het algemeen ben ik best tevreden hoor over reizen met de trein. Het is dus niet zo dat ik over het algemeen een NS afzeiker ben of zoiets gelijks… maar dan moet het natuurlijk wel een beetje meezitten.
Vanmorgenvroeg om 5.00 uur ging de wekker en kwam ik schielijk uit mijn bedje geschoten. Om 6.00 uur vertrok de bus naar Den Haag Centraal alwaar een minuutje of 20 later de trein naar Utrecht Centraal zou vertrekken.
En daar ging het dus mis, want op Utrecht had ik een nette overstap op de ICE trein nach Deutschland, beschikbare overstaptijd; ongeveer een kwartier. Moet lukken zou je zeggen… Niet dus! Door een ontspoorde trein van de week ligt er een heel stuk spoor overhoop tussen Den Haag en Utrecht. Geeft niets, kan gebeuren… als je maar een beetje aan fatsoenlijke informatie verstrekking doet!
En dat is dus helaas waar het mis ging…
Pas in de trein krijg ik te horen dat we er ongeveer een half uur langer over gaan doen, doordat we omgeleid worden via weet-ik-niet-welke kleine pokkedorpjes rond Utrecht. Voor het gemak pakken we daar ook nog even de nodige extra passagiers op om er zeker van te zijn dat ik mijn aansluiting mis.
Nou goed, komen we ook nog wel overheen… de vriendelijke mensen van de NS helpen mij op Utrecht Centraal (als we dat ooit nog gaan halen vandaag) netjes helpen door te vertellen hoe ik nu nog netjes in Deutschland ga aankomen. En als het kan nog een klein beetje op tijd ook, want er zitten ten slotte collega’s te wachten.
Dat was dus de volgende misvatting van mij… kennelijk was er ook een kink in de kabel gekomen van de mevrouw achter het internationale loket van de NS, want holy shit, de manier waarop ik te woord werd gestaan, deed vermoeden dat ik persoonlijk verantwoordelijk was voor alle ellende van die ochtend.
Dus hierbij, SORRIE… ik zal het nooit meer doen! Inmiddels zit ik in de trein die een uur later is vertrokken en hoop ik de vertraging tot een uurtje te kunnen beperken.