Het blijft facinerend dat vliegen, hoe vaak je ook in een vliegtuig zit, nou kan je mij ook niet echt een frequent flyer of iets dergelijks noemen, maar ik blijf het facinerend vinden. Gisteravond rond iets over zevenen steeg het vliegtuig vanuit Praag weer op terug naar Amsterdam. Helaas was het vanaf een uurtje of vier al donker in Praag, dus heel veel uitzicht was er niet. Was ook niet zo erg, ik heb meer liggen slapen in het vliegtuig dan wat anders.
Bijzonder teleurstellend was het loggeslagen schoolreisje van D-reizen meisjes die kennelijk net met z’n allen een soort van schoolreisje achter de rug hadden. Als het ik het moet gokken waren ze met een stuk of 15, maar het klonk als 50. Nog voor we opgestegen waren werd het vliegtuig gevuld met van dommig luiddruchtig gehinnik, gegil, gezang en geklap toen we uiteindelijk weer geland waren op Schiphol. Je begrijpt, mijn idee van D-reizen is gisteren (niet op positieve wijze) bijgesteld. Ik hoop ook dat hun baas het leuk vind dat ze zich op deze manier manifesteren met heel opzichtelijke D-reizen tasjes aan hun schouder hangend. Gewoon jammer, heel jammer…
Maar goed, na een nacht goed slapen in je eigen bed ben je al snel weer een stuk positiever en opgewekter 
.
