Afgelopen zaterdag zaten vriendinnetje P en ik weer eens in de Schouwburg van Voorburg, nou ja, theater, of beter theatertje… Volgens mij zo’n 100 stoelen, dan heb je het wel gehad. Zit je op de achterste rij, dan zit je nog vooraan, dat idee zag maar.
Op de gok had ik, om vriendinnetje P eens te verrassen, kaartjes gekocht voor de try-out voorstelling van Kasper van Kooten. Nog nooit eerder gezien… solo dan, uiteraard nog wel toen ie achter de drum kroop bij Acda en de Munnik.
Maar nu dus solo, met band om zich heen ten minste. En wat voor een band… de mensen die mij een beetje kennen weten dat ik erg kan genieten van goede muzikanten. Muziek met ook echt een muzikale insteek. Bands die lol hebben in het maken van mooie muziek.
En dat was zaterdag, eigenlijk geheel onverwachts, volledig het geval. Kasper praatte zijn liedjes bijzonder vermakelijk aan elkaar en de band speelde op meer dan verdienstelijke wijze de muziek ter ondersteuning van de liedteksten.
Wonderbaarlijk hoe soepel overigens het programma inmiddels gespeeld wordt. Er vanuit gaande dat het hier om een derde try-out ging. Uiteraard waren er de nodige blaadjes nodig om de draad vast te houden, maar toch…
Enfin, mocht je in de gelegenheid zijn, dan zeker kaartjes te pakken zien te krijgen, is gewoon heel erg leuk. Uiteraard hebben vriendinnetje P en ik nog even een gesigneerd ceedeetje gescored…