OK, even het geheugen opfrissen, afgelopen week begaf mijn fiets het definitief. Er brak weer een spaak en de het slag dat daardoor in m’n wiel ontstond was niet langer te negeren. Verder fietsen op dit stuk afgeragt trapijzer was enkel mogelijk met gevaar voor eigen leven.
Veel eer viel er ook niet meer aan te behalen, remkabels waren aan de voorkant al defintief door, aan de achterkant waren ze al een heel eind op weg. Echt remmen was in ieder geval niet fatsoenlijk meer mogelijk.
Verlichting was ook niet echt het sterkste punt van de fiets. Zowel voor als achter werkte de verlichting al zeker een jaar of twee niet meer.
Tot slot was ook het zadel hard aan vervanging toe. Een echt leren zadel is fantastich en ik wil ook niet anders meer. Maar als je fiets noodgedrongen buiten moet staan, dan geeft een leren zadel het ook snel op. Dus reken maar uit hoe dat zadel er uit zag na anderhalf jaar buiten staan.
Conclusie was vrij simpel, fiets moest weg. Voor de deur laten staan heeft op zo’n moment ook niet meer zo gek veel zin. Dus… dan zijn er twee opties:
- Fiets netjes wegbrengen naar de gemeentewerf (met het risico dat je eventueel nog wat afvaltoeslagen moet betalen).
- …. of je fiets niet meer op slot zetten en kijken hoe lang het duurt voordat wat grijp-grage handjes ‘m meenemen.
Vanuit het oogpuntje tijd zo vlak voor de verhuizing, was optie twee zeker een goed om eens mee te starten. Al was het maar bij wijze van experiment. En wat denk je ??? …zie titel van deze log 😉