Vakantiestress alom, want terwijl ik donderdagavond uitgebreid met vriendje Jochem van het goede leven zat te genieten, was vriendinnetje P. driftig op zoek naar een nieuwe bikini. De oude bikini stampt nog net niet uit de vorige eeuw, maar aanschafdatum moet ergens in 2001 geweest zijn, dus op zich alle reden voor een nieuwe.
Maar dat blijkt dan nog niet zo eenvoudig te zijn. Ik kan er ben ik bang weinig zinnigs over zeggen, want ik ben nog nooit op zoek geweest naar een bikini. Laat staan dat ik weet welke bikini’s wel of niet OK zijn. Ik kijk ernaar als een man, en dan zijn bikini’s al gauw OK.
Anyway, maar liefst 12 keer ging vriendinnetje P. hoopvol met een bikini het kleedhokje in, en een illusie armer kwam ze er vervolgens weer uit. En na 12 keer dit ritueel was vriendinnetje P. en ernstig zat. Dus… vrijdagavond opnieuw een poging, en dit keer was het beter als ik mee ging voor de nodige geestelijke ondersteuning.
Blijkbaar heb ik meer verstand van bikini’s als ik ooit had durven hopen. Slecht één winkel en slecht één bikini was er voor nodig om vriendinnetje P. te laten slagen! Mooier nog is dat juist ik de juiste maat van het rek wist te plukken. Ik weet mijn eigen maten niet eens . Man, weet je wel.
