Mensen die mij een klein beetje kennen weten dat ik enkel en alleen voor het pure spul ga. Geen melk, geen suiker en als het even kan gezet als Espresso. Misschien dat ik me daarom nooit voldoende in de wereld van de Cappuccino heb verdiept. Maar hoe krijg je nou toch in hemels naam dat schuim voldoende stevig?
Gisteren was het dan eindelijk zover, de Cappuccino masterclass van niemand minder als zusje J. Om te beginnen stond er een professioneel apparaat op tafel, een goed begin… althans dat dacht ik, maar volgens zus is het een waardeloos ding. Inschattingsfoutje van mijn kant zullen we maar zeggen, of is zus gewoon verwend met het professionele spul?
Vervolgens deed zus op professionele wijze voor hoe je de melk opstoomt. Kwestie van genoeg druk op de ketel. En het “waardeloze” apparaat kon een hele hoop druk op de ketel zetten. Maar uiteraard niet genoeg voor zusje J ;-).
Enfin, na gisteravond gezien te hebben hoe het moet, ben ik zojuist zelf maar thuis weer aan het experimenteren geslagen… en wat denk je? Jawel hoor, ook mij lukt het nu om stevig schuim te schuimen (of hoe je dat dan ook fatsoenlijk zou moeten vervoegen). Druk alleen is dus niet alles, want volgens mij is de druk bij ons apparaat nog lager als bij zus… 
