Tijd gaat soms hard, heel hard soms… maar wanneer heeft iets lang geduurd? Weet het, klinkt vaag, dus klein beetje opheldering mag wel…
Vorige week (of was het alweer de week ervoor, daar gaan we al) kreeg ik een mailtje iemand die ik al echt in meer dan tien jaar niet gesproken heb. Daarvoor spraken we elkaar iedere dag op school. Via (ik geloof) schoolbank.nl (en anders was het een andere website) was ik al wel eens aan het zoeken geweest naar oude klasgenoten. Begin van de speurtocht begon uiteraard naar klasgenoten van de Toorop Mavo in Rotterdam. Standaard trokken we daar met een zooitje klasgenoten op.
Na het halen van onze diploma’s ik van die club mafkezen eigenlijk nooit meer echt iemand gezien. Reden? Is er volgens mij niet echt. Ik ging als enige naar de MTS, van een stel anderen weet ik dat ze iets economisch gingen doen. Beetje uit het oog, uit het hart lijkt het wel op. Niet echt de beste reden dus.
Maar goed, vorige week (of het was toch de week ervoor alweer) kreeg ik een mailtje van Vincent Quast. Say what? Een van m’n oude Mavo maatjes dus. Eerste mail is over en weer gegaan, en het is erg grappig om te ontdekken wat we de afgelopen jaren (meer dan tien jaar) aan ontwikkeling hebben doorgemaakt.
Vincent is inderdaad iets Economisch gaan doen, ik ben ook Technisch gaan doen… kreeg ook een foto van ‘m opgestuurd om te zien hoe hij er tegenwoordig uitziet. Ik ben heel erg bang dat als ik ‘m ergens was tegengekomen, dat ik ‘m niet echt zou herkennen (sorrie Vin !!!).
Er gebeurt dus een hoop ik korte tijd…
