Stel je voor… je koopt een elektrische tandenborstel, zeg ongeveer een jaartje of twee geleden, want je hebt gehoord dat dat zo ontzettend fijn tandjes poetst.
Dan kan je je voorstellen dat je verwacht dat dat ding zo ongeveer redelijk waterdicht is. Laten we eerlijk zijn, elektriciteit en water gaan redelijkerwijs maar moeilijk samen. Dus bij een elektrische tandenborstel is je verwachting ingezet op waterdichtheid.
Wat blijkt nou… ongeveer twee jaar geleden kochten Patries en ik een heus elektrisch tandenpoets duo. Want zeg nou zelf, na je melktanden heb je nog maar één gebidje over, dus daar wil je een beetje zuinig mee omgaan.
Vorig week op een donkere winteravond, smeer ik niets vermoedend een lekker klodder frisse tandpasta aan mijn borstel (de donker blauwe voor wie het interessant vindt). Ik druk op het knopje om de elektrische tandenpoets functie te activeren.
Tot mijn verbazig geen enkele respons. Niets, nada!
Als echte elektriek prutser, kan ik het natuurlijk niet laten om het elektrisch poetswonder te openen. Wat treft mijn verbazing… typisch gevalletje waterschade. Jammer dus, en teleurstellend!
In ieder geval, vanmiddag in de stad maar eens even kijken of er een optie is om zo’n ding zonder oplader te pakken te krijgen. Lijkt me nogal zinloos als ik een nieuwe versie moet aanschaffen met oplader…
